Als ondernemer kijk je anders naar werken in loondienst dan een werknemer. Waar de werknemer zijn of haar eigen welzijn en belangen hoog in het vaandel heeft staan, denk jij als baas aan al het geld dat het kost om mensen in dienst te hebben. Van daaruit ontstaan andere verwachtingen over wat er geleverd dient te worden dan er wellicht op de werkvloer bestaan. Het kan daarom absoluut geen kwaad om je als baas eens te verplaatsen in je personeel en na te gaan hoe jij erin zou staan als jij in die positie zat. Dat neemt echter niet weg dat je echt wel wat mag verwachten voor je geld, en dat wanprestaties niet getolereerd hoeven te worden. Helaas zitten er altijd mensen bij die minder gemotiveerd zijn dan anderen en excuses zoeken voor hun slechte werkprestaties. We bespreken de negen slechtste excuses van werknemers voor wanprestaties op de werkvloer.
“Dat staat niet in mijn functieomschrijving”
Taken weigeren met het excuus dat het niet in de functieomschrijving staat, een teken van onwil of een gebrek aan inzet zijn. Ja, je functieomschrijving doet ertoe. Je kunt als baas van een medewerker op de werkvloer niet verwachten dat hij of zij voor hetzelfde salaris veel meer verantwoordelijkheden aanneemt. Maar een stapje extra zetten voor de werkgever is juist hetgeen waarmee je je in de kijker kunt spelen, zolang het logisch extra stapje is vanuit je takenpakket. Die positieve instelling kun je als bedrijf belonen met een prestatiebonus.
“Ik wist niet dat ik dat moest doen”
Natuurlijk kan er sprake zijn van een gebrek aan communicatie en dat kan ook echt het probleem zijn op de werkvloer. Maar dit excuus wijst vaak wel op een gebrek aan eigen initiatief. In veel gevallen mag verwacht worden dat je als werknemer zelf om verduidelijking vraagt als je niet zeker weet wat er van je verwacht wordt. Je wilt immers leveren wat er van je verwacht wordt, toch? Dat geldt dus niet voor iedereen. Sommige werknemers zijn lui en/of ongemotiveerd en verschuilen zich achter slappe excuses als deze.
“Ik had geen tijd”
Het is zeer goed mogelijk dat een werknemer al genoeg of zelfs te veel op zijn of haar bordje heeft en dus niet nog meer kan leveren. Maar wanneer is het te veel? Geen tijd hebben kan namelijk net zo goed een teken zijn van slechte tijdsmanagementvaardigheden. Zo komt het over alsof je als medewerker niet in staat bent om zelf je prioriteiten op de juiste manier te beheren. Als je zelfs daarin al aan de hand genomen moet worden, ben je misschien niet uit het juiste hout gesneden. Of je hebt gewoon expres langzaam gewerkt.
“De computer/het materiaal deed het niet”
Technische problemen kunnen er altijd zijn, en die zijn ook erg vervelend als ze je werk bemoeilijken. Dat kwijt je echter niet van de verplichting om zelf naar oplossingen te zoeken. Of dat nu het inschakelen van hulp of het zoeken naar vervangend materiaal of een vervangende computer is. Dit excuus wordt echter vaak gebruikt zonder verdere uitleg, wat betekent dat men achterover is gaan zitten bij de constatering dat het een en ander niet werkte en zich erbij neergelegd heeft dat er daarom niet gewerkt kan worden. Maar het minste wat je geacht mag worden te doen, is je leidinggevende hierover inlichten, zodat er voor oplossingen gezorgd kunnen worden.
“Dat is hoe we het altijd doen”
Loyaal personeel is fijn. Dat scheelt sollicitatieprocedures en inwerkperiodes, en je weet wat je aan je mensen hebt. Maar er kunnen ook nadelen aan zitten. Namelijk dat men vastgeroest raakt in een manier van werken die op een gegeven moment niet meer zo passend is. Als je vast blijft houden aan het excuus dat je altijd zo gedaan hebt, straal je uit dat je niet openstaat voor nieuwe ideeën of processen. Dat terwijl innovatie en vooruitgang juist nodig zijn om een bedrijf in leven te houden over een langere periode.
“Ik ben daar gewoon niet goed in”
We kunnen niet allemaal hetzelfde even goed. Iedereen heeft zijn eigen kwaliteiten. Maar als je een baan aanneemt, verplicht je je tot de inzet om je taken onder de knie te krijgen. Als je je wanprestaties verklaart door te zeggen dat je er gewoon niet goed in bent, zeg je in feite dat je niet bereid bent geweest om te leren en jezelf te verbeteren. Dat zegt iets over de motivatie van een werknemer en diens gebrek aan ambitie.
“Ik had last van persoonlijke problemen”
Persoonlijke problemen kunnen zeker invloed kunnen hebben op je werk. Je kunt erdoor afgeleid en minder geconcentreerd zijn. Maar als je het herhaaldelijk als excuus blijft gebruiken, ontstaat de schijn dat er geen stappen worden ondernomen om de situatie te verbeteren. Het is belangrijk om eerlijk te zijn over persoonlijke moeilijkheden en die met je leidinggevende te bespreken, zodat deze op de hoogte is en er rekening mee kan houden. Maar als werknemer in loondienst is het ook belangrijk om verantwoordelijkheid te nemen voor je werk.
“Ik was het vergeten”
Niet iedereen heeft een ijzeren geheugen en heeft alles goed op een rijtje in zijn of haar hoofd. Natuurlijk kun je een keer iets vergeten, maar daar moet je dan wel meteen van leren. Er zijn immers veel tools en technieken om jezelf te helpen herinneren aan belangrijke taken en deadlines, en deze zouden in het geval dat je moeite hebt om zaken te onthouden benut moeten worden. Vergeetachtigheid is uiteindelijk namelijk geen goede reden voor het niet nakomen van verplichtingen. Het impliceert een gebrek aan aandacht voor detail en verantwoordelijkheid.
“Het is niet mijn schuld”
De verantwoordelijkheid afschuiven op anderen zonder zelfreflectie is een teken van een gebrek aan volwassenheid en eigen verantwoordelijkheid. Zelfs als anderen betrokken zijn, wat natuurlijk mogelijk is, is het belangrijk om je eigen rol in de situatie te erkennen en te leren van fouten. Schuld verschuiven is vaak een afleidingsmanoeuvre om je eigen slechte instelling te verbergen. Maar helaas: je slechte instelling wordt er juist overduidelijk door. Dit is dan misschien wel ook de meest irritante van alle excuses waar werknemers mee kunnen komen.
Je hoeft niet keihard te zijn voor je personeel. Maar als er een patroon van bovenstaande excuses ontstaat bij werknemers, zegt dat veel over de instelling van een medewerker. Daar mag je als baas best conclusies uit trekken en op z’n minst een serieus gesprek over aangaan met de persoon of personen in kwestie.